شیخ مفید گوید:

وَ کانَ الْمـَأْمـُونَ قَدْ شَغـَفَ بأبىجـَعْفَرٍ علیه‏السلام لِما رَأى مِنْ فَضْلِهِ مَعَ صِغـَرِ سِنِّهِ وَ بـُلُوغِهِ فِى‏الْعِلْمِ وَ الْحِکْمَةِ وَ الْأدَبِ وَ کمالِ الْعَقْلِ مالَمْ یُساوِهِ فیهِ أَحدٌ مِنْ مَشایِخِ أهْلِ الزَّمانِ فَزَوَّجـَهُ ابنَتَهُ اُمَ‏الْفـَضْلِ وَ حَمَلَها مَعَهُ اِلىَ الْمَدینَةِ، وَ کانَ مُتَوَفِّرا عَلى اِکْرامِهِ وَ تَعـْظیمِهِ وَ إجْلالِ قَدْرِهِ.

مأمون نسبت به امام جواد علیه‏السلام بى‏نهایت علاقه پیدا کرده بود، به خاطر برترى او در علم و حکمت وادب و عقل که هیچ یک از بزرگان زمانش با او هم طراز نبود، به همین جهت دخترش ام الفضل را به عقد او در آورد و او را همراه امام علیه‏السلام به مدینه فرستاد. مأمون در احترام و اکرام و حفظ موقعیت امام بسیار کوشا بود.

ارشاد : 619 .